Նոր ուսումնասիրությունը բացահայտում է վայրի բնության դատաբժշկական նորարարական մեթոդ, որն օգտագործում է առաջադեմ գենետիկական գործիքներ և տեղական ԴՆԹ տվյալների բազաներ՝ իշխանություններին օգնելու լուծել բազմաթիվ տեսակների հետ կապված բարդ բնապահպանական հանցագործությունները: Աշխատանքը հրապարակվել է Frontiers in Ecology and Evolution ամսագրում:
Վերլուծելով թունավորված անգղերի և որսագող գազելների իրական կյանքի դեպքերը՝ գիտնականները ցույց են տալիս, որ նույնիսկ խառը կամ աղավաղված ապացույցները կարող են օգտագործվել տեսակները նույնականացնելու, դրանց ծագումը հետևելու և հանցավոր գործունեությունը անկասկած ապացուցելու համար:
Բնապահպանական հանցագործներին բռնելու հնարավորությունները միայն աճել են Եբրայական համալսարանի Կորետի անասնաբուժական բժշկության դպրոցի դոկտոր Գիլա Կահիլա Բար-Գալի աշխատանքի շնորհիվ: Իր ուսումնասիրության մեջ դոկտոր Կահիլա Բար-Գալը ներկայացնում է վայրի բնության դատաբժշկական փորձաքննության նորարարական, ամբողջական մոտեցում:
Նրա աշխատանքը ցույց է տալիս, թե ինչպես առաջադեմ գենետիկական գործիքների համադրությունը տեղական տվյալների բազաների հետ կարող է օգնել բնապահպանության մարմիններին լուծել նույնիսկ ամենաբարդ բնապահպանական հանցագործությունները, որոնք ներառում են բազմաթիվ տեսակներ, թե՛ վայրի, թե՛ ընտանի: Վայրի բնության հանցագործությունը փոքր խնդիր չէ:
Այն աշխարհի հինգ խոշորագույն անօրինական առևտրերից մեկն է և ուղղակիորեն նպաստում է կենսաբազմազանության կորստին և արդեն իսկ վտանգված տեսակների անկմանը:
Նոր ուսումնասիրությունը ներկայացնում է անօրինական թունավորման և որսագողության երեք իրական դեպք։ Յուրաքանչյուրը պահանջել է մոլեկուլային գենետիկական վերլուծություն, ներառյալ տեսակների նույնականացումը, պոպուլյացիայի բաշխումը և առանձին նմուշների համապատասխանեցումը համաշխարհային և տեղական ԴՆԹ տվյալների բազաներին։
Նպատակն է՝ ոչ միայն նույնականացնել տեսակը, այլև ապացուցել՝ առանց որևէ կասկածի, որ կատարվել է վայրի բնության նկատմամբ հանցագործություն։ Այս մեթոդի ուժը կայանում է դրա հարմարվողականության մեջ։ Այն կարող է օգտագործվել նմուշում վայրի կենդանիներին ընտանի կենդանիներից տարբերակելու, տեսակի աշխարհագրական ծագումը հետևելու և նույնիսկ հաստատելու համար, թե արդյոք բազմաթիվ մնացորդներ պատկանել են նույն անհատին։